Geluidsanering

In het kader van de Wet geluidhinder is eind jaren tachtig besloten om bij alle woningen waarbij de geluidbelasting in 1986 hoger was dan 60 dB(A) maatregelen te treffen om de geluidbelasting in de woning te verkleinen. Dit is gedaan omdat geluidsoverlast kan leiden tot gezondheidsproblemen. Zo slapen sommige mensen slecht. Ook kan het hoge bloeddruk veroorzaken, waardoor het risico op hart- en vaatziekten toeneemt, en kan geluid een negatieve invloed hebben op de leerprestaties van kinderen. 

Let op: de Wet geluidhinder is komen te vervallen door de invoering van de Omgevingswet. Nu wordt verwezen naar artikel XII van het Aanvullingsbesluit geluid Omgevingswet. Het programma verandert hierdoor niet. 

De adressen van de woningen waarbij de geluidbelasting in de woning verkleind moet worden, staan op een lijst, de zogenaamde saneringslijst. Deze lijst is door de gemeente doorgegeven aan het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW), en op basis van deze lijst heeft de gemeente van IenW subsidie ontvangen voor verder onderzoek en de maatregelen. 

Dat zijn de woningen die op de saneringslijst staan.  

Voor de geluidsanering zijn een aantal geluidsnormen van toepassing: 

• Een woning wordt als saneringswoning beschouwd als de geluidbelasting door wegverkeer op 1 maart 1986 hoger was dan 60 dB(A) op de gevel. 
• Als uit actueel onderzoek blijkt dat de geluidbelasting hoger is dan 48 dB op de gevel, is verder onderzoek naar geluidsmaatregelen nodig. 
• Als het niet mogelijk is om de 48 dB te halen met een stiller wegdek of geluidschermen, dan geldt er een norm voor het geluidniveau binnen. Als het geluidniveau binnen boven de 43 dB zit, zijn geluidsmaatregelen aan de gevel nodig. 

Soms is de geluidsbelasting sinds 1986 al lager dan 48 dB geworden en is de sanering al opgelost. Dit kan bijvoorbeeld door de aanleg van een ringweg, waardoor het verkeer voor de deur is verminderd, of door de invoering van 30 km/uur, waardoor het geluid is afgenomen. 

Deelname aan het saneringstraject is niet verplicht. De bewoner heeft het recht om in elke fase af te zien van sanering. Echter, in geval van weigering vervalt het recht op de subsidie voor geluidsmaatregelen. 

Woningen die na 1986 zijn gebouwd, worden niet meegenomen in het saneringstraject. Ze zijn namelijk zo ontworpen dat de geluidsnorm niet wordt overschreden. Ook bij aanpassingen aan de wegen is rekening gehouden met de geluidbelasting bij de woningen. Daarom vallen deze woningen niet onder het saneringstraject. 

De gemeente is verplicht een saneringsprogramma op te stellen. Voor eventueel vervolgonderzoek en de geluidmaatregelen vraagt de gemeentesubsidie aan bij het rijk (Bureau Sanering Verkeerslawaai). De gemeente laat het vervolgonderzoek naar gevelisolatie uitvoeren door een adviesbureau en zorgt ervoor dat, als maatregelen noodzakelijk zijn, de benodigde geluidmaatregelen worden getroffen. Hiervoor worden aannemers ingeschakeld. Bij alle stappen verzorgt de Omgevingsdienst, namens de gemeente, de begeleiding. 

Je kunt zienswijzen indienen na de publicatie van het ontwerp-saneringsprogramma. Je kunt kiezen of je geïnteresseerd bent in de maatregelen. En je kunt reageren op het voorstel van de maatregelen.  Eventuele aanpassing van maatregelen in overleg met bewoners is soms ook mogelijk.  

Om te constateren hoe hoog is de geluidbelasting bij uw woning is wordt een onderzoek uitgevoerd. De geluidbelasting wordt op basis van berekeningen in beeld gebracht. Resultaten worden in een ontwerp-saneringsprogramma beschreven. U wordt daarover per brief geïnformeerd. Na de publicatie van het ontwerp-saneringsprogramma kunt u zienswijzen indienen. U kunt aangeven of u geïnteresseerd bent in de maatregelen en reageren op het voorstel van de maatregelen. Eventuele aanpassingen van maatregelen, in overleg met bewoners, zijn soms ook mogelijk. 

Soms leiden reacties van bewoners tot aanpassingen van het saneringsprogramma. Dit gebeurt na beantwoording van de zienswijzen. Het definitieve saneringsprogramma wordt vervolgens door de gemeente vastgesteld. 

Wij delen een voorstel voor de maatregelen die wij denken dat nodig zijn. Als u het daar niet mee eens bent, kunt u de maatregelen weigeren. Het aanbod dat wij doen is echter eenmalig. Weigeren betekent dat het recht op de subsidie vervalt. 

De kosten voor de maatregelen worden volledig betaald uit subsidie, die verleend wordt door het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW). Eventuele aanpassingen die door bewoners gewenst zijn maar niet noodzakelijk zijn voor de sanering, moeten door uzelf worden betaald. 

Kosten van al door de bewoners uitgevoerde maatregelen worden niet vergoed. 

Er is geen mogelijkheid om in de toekomst nog maatregelen aan te vragen. Dit geldt ook voor eventuele nieuwe eigenaren van dergelijke woningen; zij kunnen geen aanspraak maken op de saneringssubsidie. Als u afziet van de maatregelen, vervalt ook het recht op subsidie. 

De gemeente is verplicht een saneringsprogramma op te stellen. Voor eventueel vervolgonderzoek en de geluidmaatregelen vraagt de gemeentesubsidie aan bij het rijk (Bureau Sanering Verkeerslawaai). De gemeente laat het vervolgonderzoek naar gevelisolatie uitvoeren door een adviesbureau en zorgt ervoor dat, als maatregelen noodzakelijk zijn, de benodigde geluidmaatregelen worden getroffen. Hiervoor worden aannemers ingeschakeld. Bij alle stappen verzorgt de Omgevingsdienst, namens de gemeente, de begeleiding.